Bezinksel in vrije vlucht
Met het onttreden
aan het vol gewoel,
van zon verzadigd
laten we de wereld rondom
draaien en schurken ons
in het moment van stilstaand
ademgeruis, niemand
of niets let ons…
Mij werd gevraagd of ik als vrijwilliger van ecodorp Boekel wat kon schrijven aangaande mijn ervaringen. Dit staande op een berg paardenstront waarbij het stof mij in de ogen woei. Natuurlijk wilde ik dat, als schrijver is niets mij minder vreemd dan gevoelens, idealen en gedachten in woorden te vatten. Na een bewogen tweetal jaren besloot ik een sluimerend gevoel dat ik al langer had te volgen. Mijn pelgrimspad had nieuwe verten geopend. Na wat omzwervingen kwam ik via de website van De Omslag bij Ecodorp Boekel terecht.
Een eigen huis bouwen, niet conventioneel maar met eerbied voor de natuur, was hetgeen ik zocht. Met mijn groene vingers zou ik best een bijdrage kunnen leveren zo dacht ik, echter toen ik instapte was het nog winter dus ben ik tot nu toe vooral bezig geweest met gipsplaatjes in de tijdelijke woningen aanbrengen. Ook weinig ecologisch was het toen Robert en ik op het dak stonden om het dak waterdicht te lijmen maar eerst moeten ook dit soort dingen gebeuren. De hartelijke sfeer, er is altijd wel iemand met advies, een praatje of die een handje wil toesteken is voor mij een aanmoediging om te blijven komen. Toch zie ik wel uit naar de tijd dat ik de tuin in kan en in het najaar met de permanente woningen aan de slag kan. Vol vertrouwen naar de toekomst die we met zijn allen maken probeer ik mezelf en anderen aan te voelen en mag ik steeds weer ontdekken dat de wereld om ons heen mooi is, indien je het maar wilt zien.
Frank Bekkers
